نقل شعری از حضرت امام سجاد علیه السلام توسط شیخ اکبر محیی الدین بن عربی در فتوحات

جناب حضرت شیخ اکبر أوحدالموحدین محیی الدین بن عربی در کتاب شریف فتوحات مکیه در بحث کتمان اسرار توحید شعری را از حضرت زین العابدین امام علی بن الحسین علیه اسلام نقل می فرمایند :

ایشان فرمایند : اگر کتمان سر لازم نبود و اسرار توحید برای جمیع مردم قابل درک نبود برای گفتار شخص پسندیده و پاکیزه از دودمان علی بن ابی طالب  صلی الله علیه و سلم دیگر معنایی وجود نداشت چرا که ایشان فرموده :

یا رب جوهــــــر لو ابوح به             لقیل انت ممن یعبد الوثنا

و لاستحل رجال مسلمون دمی             یرون اقبح ما یاتونه حسنا

معنای شعر :

چه بسیار از آن علوم جوهریه ی اصلیه را که در من است و اگر به آنها لب بگشایم حتما می گویند من بت پرستم

و گروهی از مسلمانان به خاطر این سخنان خون مرا حلال می شمارند و آنها زشت ترین کردار خود را نیک می دانند .

فتوحات مکیه ج 1 ص 32

نکته :

مجموع این ابیات چهار بیت است که در جلد 7 الغدیر ص 35 و 36 نقل شده است

مرحوم فیض کاشانی نیز در مقدمه ی وافی و در کتاب الاصول الاصلیه این ابیات را از آن حضرت نقل کرده حتی جناب غزالی هم در کتاب الاحیاء  این ابیات را به حضرت نسبت داده است .

دو بیت دیگر عبارت است از :

انی لاکتم من علمی جواهره      کیلا یری الحق ذو جهل فیفتتنا

و قد تقدم فی هذا ابوحسن       الی الحسین و اوصی قبله الحسنا

نکته :

از این ابیات فهمیده می شود که توحید حقیقی در نظر مردم دقیقا در نقطه  ی مقابل آن است و شرک قلمداد می شود .

پس اگر موحد حقیقی سخن از توحید حقیقی گوید باید جاهلان توحید او را شرک بدانند و او را کافر و خون او را حلال شمرند و مبارزه با اهل توحید را که زشت ترین کارهاست بهترین کارها بپندارند .

شیخ شهاب الدین سهروردی : محیی الدین بن عربی دریایی است از حقایق

شیخ شهاب الدین سهروردی در دیداری به حضور باهر النور قطب الموحدین محیی الدین بن عربی مشرف گردیده که ظاهرا در آخرین سفر حج خویش به سال 628 هجری قمری بوده است که ملاقاتی نیز با جناب ابن فارض شاگرد حضرت شیخ اکبر  داشته است .

گویند در تشرف جناب سهروردی به محضر عرشی شیخ اکبر هر دو بزرگوار ساعتی به حالت سکوت نشسته اند و سپس از یکدیگر جدا گردیده اند  . سپس هنگامی که از جناب حضرت شیخ اکبر سوال شد که شیخ شهاب الدین را چگونه یافتی فرمود : سر تا پا غرق در سنت است و هنگامی که از جناب سهروردی همین سوال پرسیده شد فرمود : ایشان دریایی است از حقایق .

دایی های بزرگوار حضرت شیخ محیی الدین بن عربی

خانواده ی حضرت شیخ خانواده  ی علم و فضیلت و تقوی بوده و پدر و مادر و عمو و دایی های ایشان از بزرگان اهل زهد و تقوی و علم و عبادت بوده اند .

حضرت شیخ روحی لتراب مضجعه الفداء دو دایی به نام های یحیی بن یغان و ابومسلم خولانی داشته اند .

جناب یحیی بن یغان سلطان شهر تلمسان بوده است و در ملاقاتی که بین ایشان و ابوعبدالله تونسی که عابد زمانه بوده اتفاق افتاده به شدت تحت تاثیر سخنان آن عابد قرار گرفته و در او تحول معنوی رخ می دهد و از تاج و تخت عبادت دست برداشته و به زهد و عبادت می پردازد .

جناب حضرت شیخ حکایت تحول معنوی ایشان را که بسیار خواندنی است در کتاب شریف محاضره الابرار و مسامره الاخیار و همچنین فتوحات مکیه آنجایی که درباره ی زهادی که با وجود دقدرت و مکنت دنیا را رها کرده اند ذکر می فرماید .

مراجعه شود به :

فتوحات ج 2 ص 18

محاضره الابرار و مسامره الاخیار ج 2 ص 114

ابومسلم خولانی نیز که دایی دیگر ایشان است از عابدان و زاهدان زمان بوده وجناب حضرت شیخ در فتوحات او را از اکابر ملامیه می شمارند .

فتوحات مکیه ج 2 ص و ص 16

فتوحات مکیه ج 3 ص 35 و 36

القاب شیخ اکبر محیی الدین بن عربی سلام الله علیه

ارادتمندان و تابعین حضرت شیخ و شارحین آثار حضرتش از ایشان با القابی یاد نموده اند که ذکر می گردد :

محیی الحق والدین

مربی العارفین

روح التنزلات و الإمداد

الف الوجود

عین الشهود و هاء المشهود

صاحب الولایه العظمی و الصدیقیه الکبری و امام التحقیق

العارف الکبیر

مجدد المله الحنیفیه

قطب الوجود

الکبریت الاحمر

سلطان العارفین

بحرالمعارف الالهیه

ترجمان العلوم الربانیه

قطب الافخر

خاتم ولایت و عنقای مغرب

امام العارفین و قطب الموحدین

اسم اعظم

اوحد الموحدین

جمال العارفین

مشهور ترین لقب و با شکوه ترین آنها لقب شیخ اکبر  است یعنی نه کسی در گذشته به ایشان رسیده و نه کسی در آینده می رسد .

البته نا گفته نماند که حضرت شیخ که مصداق  فیه آیات بینات مقام ابراهیم و من دخله کان آمنا می باشند به حکم حکیم یهدی به کثیرا و یضل به کثیرا صاحبان خلق های تنگ و قلوب قاسیه از ایشان به القابی یاد کرده اند که در حقیقت وصف خودشان است .

شب قدر و چرخش آن در سال در کلام حضرت شیخ اکبر بن عربی

جناب حضرت شیخ اکبر محیی الدین بن عربی در با هفتاد و یک کتاب مستطاب فتوحات مکیه که در مورد روزه و بیان اسرار آن است می فرمایند :

مردمان در لیلة القدر اختلاف دارند - یعنی در زمانش - برخی از آنان قائلند که در تمام سال می‌گردد، و من هم به همین قائلم، زیرا من آن را در شعبان و در ربیع و ماه رمضان دیدم و بیشتر آن را در رمضان و در دهه آخر دیدم و یک‌بار هم در دهه دوم از رمضان در غیر شب وتر و نیز در وتر(شبهای فرد) از آن دیدم، من یقین دارم که آن در سال می گردد یعنی در وتر و شفع (زوج) از ماهی که تو در آن می‌بی

مراجعه و اطلاع رسانی نمایید :

وبلاگی پیرامون دستورالعمل هلی عرفانی شیخ اکبر محیی الدین بن عربی

« در محضر شیخ اکبر محیی الدین بن عربی »

ebnearabi2.blog.ir

نی.

خواجه ابوسعید آملی از اقدم تلامذه ی علامه حسن زاده آملی به ملکوت پیوست .

جناب آقای حاج رضا ولایی که از ناحیه ی استاد و مولایش حضرت علامه ذوفنون عارف بالله آیت الله العظمی حسن حسن زاده آملی ملقب به لقب پرمعنی و باشکوه « ابو سعید آملی » گشتند از قدیمی ترین و یکی از قوی ترین شاگردان عرفانی و سلوکی حضرت علامه  عظیم الشأن هستند روز شنبه چهاردهم رمضان المبارک به ملکوت پیوستند .

گفتنی است که قبل از مراسم عمومی تشییع پیکر مطهر ، حضرت علامه خود در بیت ایشان نزول اجلال فرمودند  .

   

به گفته ی خادم آستان مبارک امامزاده ابراهیم شهرستان آمل حضرت علامه حسن زاده آملی ساعت ۲:۳۰ دقیقه بامداد یکشنبه ۹۳/۴/۲۲ بر سر مزار مرحوم حاج رضا ولایی که در امامزاده مدفون گشته حاضر شدند.

پیکر مطهر ایشان به دستان مبارک استاد عظیم الشأن  صمدی آملی به خاک سپرده شد .

ظاهرا ایشان همان کسی هستند که عنوان فص حکمه عصمتیه به ایشان القاء شده و حضرت علامه بهد از القای این عنوان مصمم بر تالیف کتاب فص حکمه عصمتیه فی کلمه فاطمیه شده اند .

البته نا گفته نماند مرحوم عارف عظیم الشأن جناب ابوسعید ابوالخیر نیشابوری عارف نامی قرن پنجم هجری که در مهنه استان خراسان مدفون اند دارای مقام ممتازی بوده اند که عارف کبیر مرحوم آیت الله العظمی نجابت شیرازی روحی فداه که بزرگترین شاگرد مرحوم آقای قاضی بودند ایشان را جزء افراد معدودی که به رتبه ی ده ایمان رسیده و در مقام سلمان فارسی اند می دانستند و شاید مقصود علامه از این لقب به تلمیذش تشابه حالات بوده نه اینکه هم مقام و در ردیف جناب ابوسعید نیشابوری باشند .

روحش شاد .

نثار روحش فاتحه ای قرائت نماییم .

     

شاید زبان حال آن مرحوم خطاب به حضرت علامه این بوده باشد :

بشکست اگر دل من به فدای چشم مستت           سر خمر می سلامت شکند اگر سبویی

در تصویر زیر که مربوط به سالیان گذشته است حضرت علامه و حضرت استاد معظم صمدی آملی و جناب مرحوم ابوسعید آملی دیده می شوند .

        

مراجعه و اطلاع رسانی نمایید :

وبلاگی پیرامون دستورالعمل هلی عرفانی شیخ اکبر محیی الدین بن عربی

« در محضر شیخ اکبر محیی الدین بن عربی »

ebnearabi2.blog.ir

سالروز ولادت شیخ اکبر محیی الدین بن عربی

             

                                

هفدهم ماه مبارک رمضان سالروز تجلی روح ملکوتی شیخ اکبر در کالبد جسمانی و تنزل حقیقت قدسیه حضرتش در عالم ماده

            

شیخ اکبر محیی الدین بن عربی سلام الله علیه در هفدهم ماه مبارک رمضان سال 560 هجری شمسی برابر با 28 ژوئیه سال 1165 میلادی در خانواده ی زهد و تقوی و جاه و جلال در بلده ی مقدسه ی مرسیه از بلاد اندلس پای به عالم خاکیان گذارد تا اسیران عالم خاک را با خود به افلاک برد .

همو که خداوند به ایشان فرمود بندگانم را نصیحت نمای .

همو که پیامبر ختمی مرتبت به قلب مطهرش فصوص الحکم را برای راهنمایی عباد القاء فرمود .

همو که به فرموده ی خودش در خطبه ی فتوحات جوامع الکلم به حضرتش داده شد .

همو که مقام منیع ختم اولیاء به ایشان تفضل گردید و پیامبران الهی برای تبریک به او آمدند .

همو که اولین استادش به فرموده ی حضرتش حضرت عیسی روح خداست .

همو که صاحب فتوحات است و زبان مطهرش ترجمان اشواق .

همو که وجودش در مکنون است و روحش بحر محیط

همو که معلم توحید است و بالاخره همو که شیخ اکبر است .

ای برون از وهم و قال و قیل من            خاک بر فرق من و تمثیل من

خداوند را به پاس اهدای این ولی بزرگش به ما سپاسگذاریم .

مرسوم است که برای سالروز ولادت هدیه ای را در نظر می گیرند اما ما چه هدیه ای می توانیم برای این وجود ذی جود بدهیم ؟

آن کو دلش را برده ای جان هم غلامت می کند

مه پاسبانی هر شبی برگرد بامت می کند

سوره هایی از قرآن را به محضر اخضرش تقدیم می نماییم و از حضرتش که از فرزندان حاتم طایی ذی جود است درخواست فهم حقایق قرآن را نموده و از درگاهش استدعای نمی از دریای معارفش و نظر رحمتی می نماییم .

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند            آیا شود که گوشه ی چشمی به ما کنند

ارادت جناب حضرت مولوی به آستان عرشی حضرت شیخ اکبر محیی الدین بن عربی

همه با عارف بزرگ جناب مولوی و علو مقام معنوی و عرفنی ایشان آشنا هستیم بلکه جهان آشنای این عارف بزرگوار است و شخصیت ایشان علی رغم تمام دشمنی های برخی چه در زمان حضرتش و چه در این زمان شخصیت جهانی است و یونسکو سال 2007 میلادی را سال جهانی مولوی نامیده است .

آمار خیره کننده ی انتشار مثنوی معنوی در کشورهای غربی بیانگر همه ی مطلب می باشد و جوابی است برای معترضینی که حتی یک خط مطلب قابل عرضه به جهان که هیچ بلکه به کشور هم ندارند .

شیفتگی این عارف بزرگ نسبت به جناب حضرت شیخ اکبر از شعر زیر که مولوی درباره ی شیخ اکبر بن عربی سروده است مشخص می شود :

ما عاشق و سرگشته ی سودای دمشقیم                جان خسته و دلبسته ی سودای دمشقیم

اندر جبل صــــالحه کانی است ز گوهر                کاندر طلبش غرقه  ی دیای دمشــقیم

و در بعضی از نسخ به جای مصرع آخر دارد : زان است که ما غرقه ی دریای دمشقیم

مقصود محله ی صالحیه دمشق است که حرم مطهر حضرت شیخ در آنجاست . به بخش تصاویر مرقد حضرت شیخ در همین وبلاگ مراجعه شود .

هنگامی که عارف بزرگی چون مولوی و همچنین استاد ایشان یعنی جناب شمس تبریزی اینگونه نسبت به ساحت حضرت شیخ عرض ارادت دارند علو مقام جناب ایشان واضح می گردد .

قرائت سوره ی الرحمن

استمداد از ارواح اولیاء و عرفای بالله و بزرگان طریقت در زمینه های مشکلات سلوکی و کمال معنوی بسیار مجرب و مغتنم است .

از عزیزان درخواست می شود  سوره ی الرحمن را تلاوت کرده و آن را تقدیم  به روح پر فتوح و عرش پیمای حضرت شیخ اکبر محیی الدین بن عربی نمایند و با جمعیت خاطر از روحانیت حضرت شیخ استمداد نمایند .

بر ضریح مطهر و منور حضرت شیخ ابیات زیر را نوشته که به حق  نوشته اند و اشارت و بشارتی برای ما اسیران در عالم طبع و نفس و حتی رها شدگان از عوالم نازله است :

                          

متن و ترجمه اشعار :

قبر محیی الدین بن العربی           کل من لاذ به أو زاره

قضیت حاجاته من بعد ما             غفر الله له أوزاره

این قبر جناب محیی الدین بن عربی است . هر که به اینجا پناه آورد و یا این مضجع منور را زیارت نماید

حاجات او برآورده می گردد بعد از آنی که خداوند بارهای گناه و کدورت های نفسانی او را می بخشد .

آیت الله صدر : گمان نکنم برای فتوحات مکیه دومی بیاید .

آیت الله مرحوم سید صدر الدین صدر در خاتمه کتاب المهدی که تالیف خود آن جناب است می فرمایند :

. . . الفتوحات المکیه للعالم العارف المحقق الشیخ ابی عبدالله محیی الدین محمد بن علی المعروف بابن عربی الحاتمی الطایی و الحق انه کتاب مفید فی بابه لا اظن ان یصدر له ثان فی عالم المولفات .

ترجمه :

به حق که این کتاب در موضوع خود بسیار مفید است و گمان نمی کنم که برای این کتاب نظیر و دومی در عالم مولفات و کتاب ها صادر بشود و ظهور نماید .