شیخ اکبر محیی الدین ابن عربی

در این وبلاگ مطالبی حول شخصیت بزرگ عارف دوران شیخ المشایخ ، قطب الأقطاب ، أوحد الموحدین خاتم الأولیاء سیدی محیی الدین بن عربی سلام الله علیه گذاشته می شود باشد که مورد عنایت حضرتش واقع گردیم
آخرین نظرات

۵ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «شعر محیی الدین بن عربی در جانشینی پیامبر» ثبت شده است

شخصیت عظیم جناب اوحد الموحدین شیخ اکبر سیدی محیی الدین بن عربی آنقدر عظیم است که نه مجذوبی با جذبه به آن راه دارد و نه سالکی با مجاهده به آن می رسد و نه طایر عقل و خیال کسی را بدان مقام شامخ راه است مگر کسی را که خدا بخواهد . و اساسا آن وجود عرشی به لفظ و عبارت در نمی آید .

ای برون از وهم و قال و قیل من       خاک بر فرق من و تمثیل من


وصف آن وجود مبارک را باید از خود حضرتش شنید که :


عشق را از کس مپرس از عشق پرس

عشق ابر درفشانست ای پسر
ترجمانی منش محتاج نیست
عشق خود را ترجمانست ای پسر


حضرت شیخ اکبر سیدی محیی الدین بن عربی در ابتدای رساله  ی شریفه ی انشاء الدوائر می فرمایند :

أما بعد فإن الله سبحانه لما عرفنی حقائق الاشیاء علی ما هی علیه فی ذواتها و أطلعنی کشفا علی حقائق نسبها و اضافاتها . . .

در این عبارات حضرت شیخ مبی فرمایند که خداوند ایشان را به حقایق اشیاء آن طور که  اشیاء در ذاتشان آنگونه هستند و حقایق نسب و اضافات اشیاء مطلع گردانیده است .

بعد از شنیدن این جملات خود به خود ذهن انسان به یاد فرمایش پیامبر عظیم الشان می رود که می فرمود :

اللهم أرنی الأشیاء کما هی

خداوندا اشیا و موجودات را آن گونه که هستند به من بنما .

۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۱ فروردين ۹۴ ، ۱۱:۲۴
فانی

جناب حضرت شیخ اکبر أوحدالموحدین محیی الدین بن عربی در کتاب شریف فتوحات مکیه در بحث کتمان اسرار توحید شعری را از حضرت زین العابدین امام علی بن الحسین علیه اسلام نقل می فرمایند :

ایشان فرمایند : اگر کتمان سر لازم نبود و اسرار توحید برای جمیع مردم قابل درک نبود برای گفتار شخص پسندیده و پاکیزه از دودمان علی بن ابی طالب  صلی الله علیه و سلم دیگر معنایی وجود نداشت چرا که ایشان فرموده :

یا رب جوهــــــر لو ابوح به             لقیل انت ممن یعبد الوثنا

و لاستحل رجال مسلمون دمی             یرون اقبح ما یاتونه حسنا

معنای شعر :

چه بسیار از آن علوم جوهریه ی اصلیه را که در من است و اگر به آنها لب بگشایم حتما می گویند من بت پرستم

و گروهی از مسلمانان به خاطر این سخنان خون مرا حلال می شمارند و آنها زشت ترین کردار خود را نیک می دانند .

فتوحات مکیه ج 1 ص 32

نکته :

مجموع این ابیات چهار بیت است که در جلد 7 الغدیر ص 35 و 36 نقل شده است

مرحوم فیض کاشانی نیز در مقدمه ی وافی و در کتاب الاصول الاصلیه این ابیات را از آن حضرت نقل کرده حتی جناب غزالی هم در کتاب الاحیاء  این ابیات را به حضرت نسبت داده است .

دو بیت دیگر عبارت است از :

انی لاکتم من علمی جواهره      کیلا یری الحق ذو جهل فیفتتنا

و قد تقدم فی هذا ابوحسن       الی الحسین و اوصی قبله الحسنا

نکته :

از این ابیات فهمیده می شود که توحید حقیقی در نظر مردم دقیقا در نقطه  ی مقابل آن است و شرک قلمداد می شود .

پس اگر موحد حقیقی سخن از توحید حقیقی گوید باید جاهلان توحید او را شرک بدانند و او را کافر و خون او را حلال شمرند و مبارزه با اهل توحید را که زشت ترین کارهاست بهترین کارها بپندارند .


۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۱ مرداد ۹۳ ، ۰۰:۳۷
فانی

أوحد الموحدین حضرت شیخ اکبر سلام الله علیه در کتاب شریف فتوحات مکیه روایت زیر را از پیامبر نقل می فرمایند :

لا فتی الا علی

سپس در مورد دلیل این سخن پیامبر می فرمایند :

لأنه الوصی و الولی .

یعنی به دلیل اینکه ایشان جانشین و ولی می باشند .

واضح است که لفظ وصی صراحت در جانشینی دارد .


۳ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰ ۱۷ تیر ۹۳ ، ۲۲:۲۶
فانی

                          

             

شیخ اکبر محیی الدین بن عربی سلام الله علیه در رساله ی شریفه ی الاسراء الی مقام الاسری که در پست قبلی شرح آن گذشت فرموده است :

« سالک گفت: از مسجد وصی پرسیدم. پیری را دیدم به من گفت: قصد کجا داری ؟ گفتم آهنگ مدینه الرسول . گفت: چه می خواهی از شهری که آثار آن کهنه شده و نورش خاموش گشته ؟ گفتم: منظورم خاک نیست، به ماه تابناک و عنصر پاک آن نظر دارم. گفت: آیا سخن رسول خدا را درباره ی آن نشنیده ای که فرمود و علی بابها، علی در آن شهر است، هر که قصد آن شهر را دارد باید قصد در آن را نماید » .

وصی یعنی جانشین که در مورد امیرالمومنین در این فرمایشات بکار رفته است  .

۱ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۲۶ خرداد ۹۳ ، ۰۱:۱۹
فانی

در صدر باب 560 کتاب شریف فتوحات مکیه حضرت شیخ اکبر اشعاری را در مورد وصیت دارند که اشاره به وصیت پیامبر در مورد جانشینی امیرالمومنین دارد و در چندین جای کتاب فتوحات لقب وصی را برای امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام ذکر می کنند که در پست های بعدی به ذکر آنها نیز می پردازیم :


       وصّت الإله و وصّت رسـله فلـذا         کان التأسی بهم من أفضل العمل

       لو لا الوصیه کان الخلق فی عمه          و بالوصیه دام المُلــک فی الدُّول

فاعمد إلیها و لا تهمل طریقتها           إن الوصیه حکم الله فی الأزل


ترجمه ی ابیات :


خداوند وصیت کرد و پیغمبرانش نیز وصیت کردند و به همین دلیل تأسّی و اقتداء نمودن به آن ها از افضل امور است .

اگر وصیت نبود مردم در سرگردانی و حیرت فرو می رفتند و به سبب وصیت است که ملک و سلطنت در دوره ها ادامه دارد .

پس تو هم وصیت را پیشه ی خود ساز و از راه و روش و طریق آن غفلت مورز چرا که وصیت حکم خداوند است در ازل .


۵ نظر موافقین ۵ مخالفین ۱ ۰۴ ارديبهشت ۹۳ ، ۱۲:۳۸
فانی