شیخ اکبر محیی الدین ابن عربی

در این وبلاگ مطالبی حول شخصیت بزرگ عارف دوران شیخ المشایخ ، قطب الأقطاب ، أوحد الموحدین خاتم الأولیاء سیدی محیی الدین بن عربی سلام الله علیه گذاشته می شود باشد که مورد عنایت حضرتش واقع گردیم
آخرین نظرات

۱۱ مطلب در شهریور ۱۳۹۳ ثبت شده است

حاج میرزا ابولفضل طهرانی در کتاب « شفاء الصدور فی شرح زیاره العاشور » گوید :

محیی الدین بن عربی کلامی در « صواعق » نقل شده که می گوید :

« لم یقتل الحسین الا بسیف جده ای بحسب اعتقاده الباطل انه الخلیفه و الحسین باغ علیه و البیعه سبقت لیزید . . .»

« یزید حسین را نکشت مگر با شمشیری که جد حسین در کف یزید نهاده بود یعنی موجب قتل حسین اعتقاد باطل یزید بود که خود را خلیفه و حسین را طغیان کننده بر خود می پنداشت چرا که مردم قبلا با یزید  بیعت کرده بودند . . . »

در کتاب شریف الصواعق المحرقه که رساله ای از حضرت شیخ اکبر است چنین عبارتی وجود ندارد که  عزیزان می توانند مراجعه نمایند .

این عبارت از قاضی ابوبکر بن عربی مالکی است که ایشان بدون رجوع به کتاب شیخ این مطلب را به محیی الدین بن عربی نسبت داده است .

آیت الله سید شرف تالدین عاملی در کتاب الفصول المهمه طبع دوم ص 119 در تعلیقه آورده که :

نقل بن خلدون فی صفحه 241 اثناء تالفصل الذی عقده فی مقدمته لولایه العهد عن القاضی ابی بکر بن العربی المالکی انه قال فی کتابه الذی سماه بالعواصم و القواصم ما معناه : ان الحسین قتل بشرع جده صلی الله علیه و آله و سلم .

مولفین هر گاه از محیی الدین شیخ اکبر نام می برند بن عربی بدون الف و لام گویند تا با قاضی ابوبکر بن العربی اشتباه نشود .

خوانندگان عزیز می بینند که همین نسبت های اشتباه و خلاف واقع باعث بدبینی و موضع گیری های ناصحیح نسبت به حضرت شیخ المشایخ محیی الدین بن عربی شده است و اگر آقایان به خود زحمت رجوع به کتب ایشان و تقوای در نقل قول می دانند چنین خطاهایی بوجود نمی آمد .


۵ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۳۱ شهریور ۹۳ ، ۱۳:۵۳
فانی

محدث نوری در کتاب نجم الثاقب نسبت های ناروا و خلاف واقعی را به حضرت شیخ اکبر محیی الدین بن عربی می دهد که خلاف بودن این نسبت های را در زیر بوسیله نقل قول ایشان و اصل کلام شیخ اکبر به وضوح می توان دید .

این محدث گوید :

« بن عربی مالکی با آن همه نصب و عداوتی که با امامیه دارد حتی در مسامره ی خود می گوید :

رجبیون جمعی از اهل ریاضتند در ماه رجب که اکثر کشف ایشان این است که رافضیان را به صورت خوک می بینند . »

نجم الثاقب طبع سنگی باب هفتم ص 128 و 129

اصل کلام حضرت شیخ اکبر سلام الله علیه در کتاب شریف مسامرات و محاضرات این است :

« ما در ماه رجب به یک مرد از آنها ( یعنی آنهایی که در این ماه از حرکت می افتند ) که در خانه اش مقید و محبوس شده بود و آن حالت او را در خانه اش محبوس و زندانی نموده بود برخورد کردیم . و او فروشنده ی هویج و سبزیجات عمومی بود . مطلبی میان ما و او واقع نشد مگر آنکه من از حال او پرسش نمودم او به من از کیفیت حالش خبر داد به همانگونه ای که من علم داشتم و آن مرد خبر می داد مرا از عجایبی .

من از وی پرسیدم : آیا از آن مشاهدات اینک برای تو علامتی درباره  ی چیزی باقی مانده است ؟

گفت آری برای من از جانب خدا نشانه ای است درباره ی رافضیان به خصوص که من آنها را به صورت سگ می بینم و ابدا از من پنهان نمی باشند . »

اولا اینکه مراد از رافضی در این کلام خوارج هستند نه شیعه ی امامیه که این مطلب از عبارات ماقبل استفداه می شود .

ثانیا ایشان می فرماید من با یک نفر از آنها ملاقات کردم که این کشف را داشت و این مطلب را تصدیق هم نمی فرمایند .

خواننده ی گرامی با مطالعه ی دو عبارت به راحتی به عدم رعایت تقوا در نقل عبارت پی می برد و جای هیچ سخنی نیست .

۱ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۳۱ شهریور ۹۳ ، ۱۳:۱۵
فانی

باب 53 فتوحات مکیه

جناب اوحدالموحدین شیخ المشایخ قطب الاقطاب حضرت محیی المله و الدین و الحق بن عربی در کتاب شریف فتوحات مکیه بابی را برای افرادی که هنوز دست به دامان استاد کاملی نزده اند و موفق به خدمت به آستان ولیی از اولیاء حق نشده اند اختصاص داده اند که بسیار مغتنم است .

در زیر متن این باب گذاشته شده و ان شاء الله در وبلاگ جدید « در محضر شیخ اکبر » که اختصاص به دستورالعمل های حضرت مولای معظم سیدی محیی الدین دارد ترجمه خواهیم نمود که استفاده ی از آن عمومی تر گردد .


اعلم أیدک الله ونورک أنه أول ما یجب على الداخل فی هذه الطریقة الإلهیة المشروعة طلب الأستاذ حتى یجده ولیعمل فی هذه المدّة التی یطلب فیها الأستاذ الأعمال التی أذکرها به وهی أن یلزم نفسه تسعة أشیاء فإنها بسائط الأعداد فیکون له فی التوحید إذا عمل علیها قدم راسخة ولهذا جعل الله الأفلاک تسعة أفلاک فانظر ما ظهر من الحکمة الإلهیة فی حرکات هذه التسعة فاجعل منها أربعة فی ظاهرک وخمسة فی باطنک فالتی فی ظاهرک الجوع والسهر والصمت والعزلة فاثنان فاعلان وهما الجوع والعزلة واثنان منفعلان وهما السهر والصمت وأعنی بالصمت ترک کلام الناس والاشتغال بذکر القلب ونطق النفس عن نطق اللسان إلا فیما أوجب الله علیه مثل قراءة أمّ القرآن أو ما تیسر من القرآن فی الصلاة والتکبیر فیها وما شرع من التسبیح والأذکار والدعاء والتشهد والصلاة على رسول الله صلى الله علیه وسلم إلى أن تسلم منها فتتفرّغ لذکر القلب بصمت اللسان فالجوع یتضمن السهر والصمت تتضمنه العزلة وأما الخمسة الباطنة فهی الصدق والتوکل والصبر والعزیمة والیقین فهذه التسعة أمّهات الخیر تتضمن الخیر کله والطریقة مجموعة فیها فالزمها حتى تجد الشیخ وصل شارح وأنا أذکر لک من شأن کل واحدة من هذه الخصال ما یحرّضک على العمل بها والدؤب علیها والله ینفعنا وإیاک ویجعلنا من أهل عنایته ولنبتدىء بالظاهرة أوّلا ولنقل أمّا العزلة وهی رأس الأربعة المعتبرة التی ذکرناها عند الطائفة أخبرنی أخی فی الله تعالى عبد المجید بن سلمة خطیب مرشانة الزیتون من أعمال إشبیلیة من بلاد الأندلس وکان من أهل الجدّ والاجتهاد فی العبادة فأخبرنی سنة ست وثمانین وخمسمائة قال کنت بمنزلی بمرشانة لیلة من اللیالی فقمت إلى حزبی من اللیل فبینا أنا واقف فی مصلای وباب الدار وباب البیت علیّ مغلق وإذا بشخص قد دخل علیّ وسلم وما أدری کیف دخل فجزعت منه وأوجزت فی صلاتی فلما سلمت قال لی یا عبد المجید من تأنس بالله لم یجزع ثم نفض الثوب الذی کان تحتی أصلی علیه ورمى به وبسط تحتی حصیراً صغیراً کان عنده وقال لی صل على هذا قال ثم أخذنی وخرج بی من الدار ثم من البلد ومشى بی فی أرض لا أعرفها وما کنت أدری أین أنا من أرض الله فذکرنا الله تعالى فی تلک الأماکن ثم ردّنی إلى بیتی حیث کنت قال فقلت له یا أخی بماذا یکون الأبدال أبدالاًفقال لی بالأربعة التی ذکرها أبو طالب فی القوت ثم سماها إلى الجوع والسهر والصمت والعزلة قلباً ثم قال لی عبد المجید هذا هو الحصیر فصلیت علیه وهذا الرجل کان من أکابرهم یقال له معاذ بن أشرس فأمّا العزلة فهی أن یعتزل المرید کل صفة مذمومة وکل خلق دنىء هذه عزلته فی حاله وأمّا فی قلبه فهو أن یعتزل بقلبه عن التعلق بأحد من خلق الله من أهل ومال وولد وصاحب وکل ما یحول بینه وبین ذکر ربه بقلبه حتى عن خواطره ولا یکن له همّ إلا واحد وهو تعلقه بالله وأما فی حسه فعزلته فی ابتداء حاله الانقطاع عن الناس وعن المألوفات إما فی بیته وإمّا بالسیاحة فی أرض الله فإن کان فی مدینة فبحیث لا یعرف وإن لم یکن فی مدینة فیلزم السواحل والجبال والأماکن البعیدة من الناس فإن أنست به الوحوش وتألفت به وأنطقها الله فی حقه فکلمته أولم تکلمه فلیعتزل من الوحوش والحیوانات ویرغب إلى الله تعالى فی أن لا یشغله بسواه ولیثابر على الذکر الخفیّ وإن کان من حفاظ القرآن فیکون له منه حزب فی کل لیلة یقوم به فی صلاته لئلا ینساه ولا یکثر الأوراد ولا الحرکات ولیردّ اشتغاله إلى قلبه دائماً هکذا یکون دأبه ودیدنه وأما الصمت فهو أن لا یتکلم مع مخلوق من الوحوش والحشرات التی لزمته فی سیاحته أو فی موضع عزلته وإن ظهر له أحد من الجنّ أو من الملأ الأعلى فیغمض عینه عنهم ولا یشغل نفسه بالحدیث معهم وإن کلموه فإن تفرض علیه الجواب أجاب بقدر أداء الفرض بغیر مزید وإن لم یتفرض علیه سکت عنهم واشتغل بنفسه فإنهم إذا رأوه على هذه الحالة اجتنبوه ولم یتعرضوا له واحتجبوا عنه فإنهم قد علموا أنه من شغل مشغولاً بالله عن شغله به عاقبه الله أشد عقوبة وأمّا صمته فی نفسه عن حدیث نفسه فلا یحدث نفسه بشیء مما یرجو تحصیله من الله فیما انقطع إلیه فإنه تضییع للوقت فیما لیس بحاصل فإنه من الأمانیّ وإذا عوّد نفسه بحدیث نفسه حال بینه وبین ذکر الله فی قلبه فإنّ القلب لا یتسع للحدیث والذکر معاً فیفوته السبب المطلوب منه فی عزلته وصمته وهو ذکر الله تعالى الذی تتجلى به مرآة قلبه فیحصل له تجلی ربه وأمّا الجوع فهو التقلیل من الطعام فلا یتناول منه إلا قدر ما یقیم صلبه لعبادة ربه فی صلاة فریضته فإن التنفل فی الصلاة قاعداً بما یجده من الضعف لقلة الغذاء أنفع وأفضل وأقوى فی تحصیل مراده من الله من القوّة التی تحصل له من الغذاء لأداء النوافل قائماً فإن الشبع داع إلى الفضول فإن البطن إذا شبع طغت الجوارح وتصرفت فی الفضول من الحرکة والنظر والسماع والکلام وهذه کلها قواطع له عن المقصود وأمّا السهر فإنّ الجوع یولده لقلة الرطوبة والأبخرة الجالبة للنوم ولا سیما شرب الماء فإنه نوم کله وشهوته کاذبة وفائدة السهر التیقظ للاشتغال مع الله بما هو بصدده دائماً فإنه إذا نام انتقل إلى عالم البرزخ بحسب ما نام علیه لا یزید فیفوته خیر کثیر مما لا یعلمه إلا فی حال السهر وأنه إذا التزم ذلک سرى السهر إلى عین القلب وانجلى عین البصیرة بملازمة الذکر فیرى من الخیر ما شاء الله تعالى وفی حصول هذه الأربعة التی هی أساس المعرفة لأهل الله وقد اعتنى بها الحارث بن أسد المحاسبی أکثر من غیر موهى معرفة الله ومعرفة النفس ومعرفة الدنیا ومعرفة الشیطان وقد ذکر بعضهم معرفة الهوى بدلاً من معرفة الله وأنشدوا فی ذلک:قلب لا یتسع للحدیث والذکر معاً فیفوته السبب المطلوب منه فی عزلته وصمته وهو ذکر الله تعالى الذی تتجلى به مرآة قلبه فیحصل له تجلی ربه وأمّا الجوع فهو التقلیل من الطعام فلا یتناول منه إلا قدر ما یقیم صلبه لعبادة ربه فی صلاة فریضته فإن التنفل فی الصلاة قاعداً بما یجده من الضعف لقلة الغذاء أنفع وأفضل وأقوى فی تحصیل مراده من الله من القوّة التی تحصل له من الغذاء لأداء النوافل قائماً فإن الشبع داع إلى الفضول فإن البطن إذا شبع طغت الجوارح وتصرفت فی الفضول من الحرکة والنظر والسماع والکلام وهذه کلها قواطع له عن المقصود وأمّا السهر فإنّ الجوع یولده لقلة الرطوبة والأبخرة الجالبة للنوم ولا سیما شرب الماء فإنه نوم کله وشهوته کاذبة وفائدة السهر التیقظ للاشتغال مع الله بما هو بصدده دائماً فإنه إذا نام انتقل إلى عالم البرزخ بحسب ما نام علیه لا یزید فیفوته خیر کثیر مما لا یعلمه إلا فی حال السهر وأنه إذا التزم ذلک سرى السهر إلى عین القلب وانجلى عین البصیرة بملازمة الذکر فیرى من الخیر ما شاء الله تعالى وفی حصول هذه الأربعة التی هی أساس المعرفة لأهل الله وقد اعتنى بها الحارث بن أسد المحاسبی أکثر من غیر موهى معرفة الله ومعرفة النفس ومعرفة الدنیا ومعرفة الشیطان وقد ذکر بعضهم معرفة الهوى بدلاً من معرفة الله وأنشدوا فی ذلک:

إنی بلیت بأربع یرمیننی ... بالنبل من قوس لها توتیر

إبلیس والدنیا ونفسی والهوى ... یا رب أنت على الخلاص قدیر

وقال الآخر:

إبلیس والدنیا ونفسی والهوى ... کیف الخلاص وکلهم أعدائی

وأمّا الخمسة الباطنة فإنه حدثتنی المرأة الصالحة مریم بنت محمد بن عبدون بن عبد الرحمن البجائی قالت رأیت فی منامی شخصاً کان یتعاهدنی فی وقائعی وما رأیت له شخصاً قط فی عالم الحس فقال لها تقصدین الطریق قالت فقلت له أی والله أقصد الطریق ولکن لا أدری بماذا قالت فقال لی بخمسة وهی التوکل والیقین والصبر والعزیمة والصدق فعرضت رؤیاها علیّ فقلت لها هذا مذهب القوم وسیأتی الکلام علیها إن شاء الله تعالى فی داخل الکتاب فإنّ لها أبواباً تخصها وکذلک الأربعة التی ذکرناها لها أیضاً أبواب تخصها فی الفصل الثانی من فصول هذا الکتاب والله یقول الحق وهو یهدی السبیل انتهى الجزء السادس والعشرون.

مراجعه و اطلاع رسانی نمایید :

وبلاگی پیرامون دستورالعمل هلی عرفانی شیخ اکبر محیی الدین بن عربی

« در محضر شیخ اکبر محیی الدین بن عربی »

ebnearabi2.blog.ir


۱ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۱۸ شهریور ۹۳ ، ۱۶:۳۱
فانی

حضرت شیخ اکبر نامه ای به امام المشککین فخر رازی نوشته اند که حاوی نکات بلند و مطالبی عرشی و ناب و قابل استفاده برای سالکین الی الله است .

در این مطلب متن نامه ی حضرت شیخ برای دانلود قرار داده می شود و به توفیق الهی در آینده ترجمه می گردد .


نامه جناب محیی الدین بن عربی به فخر رازی

دریافت


۱ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۱۳ شهریور ۹۳ ، ۱۴:۰۱
فانی

در این بخش کتاب « فتوحات مکیه » ( طبع 4 جلدی ) که سنگین ترین متن عرفانی است برای مشتاقان عالم نور و وحدت جهت دانلود قرار داده شده است .

                                         


دانلود جلد اول فتوحات مکیه

دریافت
عنوان: فتوحات مکیه جلد1 [EBNEARBI.BLOG.IR]
حجم: 8.01 مگابایت

دانلود جلد دوم فتوحات مکیه

دریافت
عنوان: فتوحات مکیه جلد2 [EBNEARBI.BLOG.IR]
حجم: 6.76 مگابایت

دانلود جلد سوم فتوحات مکیه

دریافت
عنوان: فتوحات مکیه جلد3 [EBNEARBI.BLOG.IR]
حجم: 8.81 مگابایت

دانلود جلد چهارم فتوحات مکیه

دریافت
عنوان: فتوحات مکیه جلد4 [EBNEARBI.BLOG.IR]
حجم: 5.72 مگابایت

۱۹ نظر موافقین ۴ مخالفین ۳ ۱۱ شهریور ۹۳ ، ۲۱:۱۱
فانی

به توفیق حقیقت نظام هستی و توجهات حضرت شیخ ، کتب و رسایلی از جناب   محیی الدین بن عربی برای دانلود مشتاقان عالم انوار در وبلاگ گذاشته می شود .

دانلود کتاب بسیار عرشی و مهم الاسرا الی مقام الاسری

دریافت
عنوان: الاسرا الی مقام الاسری [EBNEARBI.BLOG.IR]
حجم: 5.15 مگابایت


دانلود کتاب عرشی وصایا 

در این کتاب حضرت شیخ فرمایشات و دستورات و نکات نابی از قلب مبارک خود که عرش الرحمن است تحت عنوان وصیت به فرشیان بارانده اند .

دریافت
عنوان: وصایا ابن عربی [EBNEARBI.BLOG.IR]
حجم: 10.7 مگابایت

دانلود کتب دیگر در آینده

۴ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۱۰ شهریور ۹۳ ، ۱۴:۲۹
فانی

پیشتر راجع به رساله ی شریفه ی « لا یعول علیه » از حضرت شیخ اکبر مطالبی را ذکر نمودیم . بنا به درخواست دوستان و نظر به راه گشا بودن این رساله  ی شریفه در راه سلوک انسانی این رساله در  وبلاگ قرار گرفته است .

برای توضیح بیشتر به مطلب  معرفی یک رساله از شیخ اکبر  مراجعه فرمایید .

دریافت
عنوان: ما لا یعول علیه [EBNEARBI.BLOG.IR]
حجم: 472 کیلوبایت

۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۱۰ شهریور ۹۳ ، ۱۰:۵۹
فانی

این روزها همه با ماهیت ضد دینی و ضد اسلامی و ضد بشری  گروهک تروریستی داعش آشنا هستند . سرکرده ی این گروه تکفیری و وحشی دستور آتش زدن کتاب های حضرت شیخ اکبر جناب محیی الدین بن عربی را صادر کرده است . پیشتر نیز این گروه متحجر و درنده خو ممنوعیت تدریس کتب فلسفی و عرفانی را صادر کرده بودند .

لینک خبر : سایت خبری العالم

هیچ کس که اندک آشنایی با تعالیم قرآنی دارد موید اعمال وحشیانه ی گروه داعش نیست . این افراد در حقیقت به دنبال ایجاد صهیونیسم اسلامی و اسراییل جدید با هویت اسلامی در منطقه ی خاورمیانه هستند که از حمایت کشور هایی مثل عربستان نیز برخوردارند . طبیعتا تعالیم بلند عرفانی و مخصوصا کتب جناب حضرت شیخ اکبر محیی الدین بن عربی که دربردارنده  ی معارف ناب قرآنی و اسلامی است بزرگترین سد در مقابل اهداف این شیاطین است . این گروه که در واقع مخالف روشن شدن چهره ی واقعی اسلام برای جهانیان است می داند که تدریس فلسفه  و عرفان مردم را از کوته بینی و نفهمی و جهالت و تحجر خارج کرده و دیگر به بافته های پوچ و بی اساس آنها  توجهی نمی کنند و مردم را از بندگی آنها رها ساخته و در نتیجه اهداف شوم و مادی آنها تحقق نمی یابد .

این افراد وحشی که در کارنامه ی سیاه خود در سوریه و عراق جنایات بی سابقه ای را ثبت نموده اند برای پیشبرد اهداف خود نیازمند دور ماندن مسلمانان از تعالیم اسلام حقیقی اند و با توجه به حماقت های بیش از حد آنها و افراد تشکیل دهنده ی آن گروه بعید است که این کار هدفمند از سیاست گذاری های آنها باشد . همانطور که از اعترافات اخیر خانم هیلاری کلینتون روشن شد حامی اصلی فکری و مادی این گروه در ماه های قبل و برنامه ریز آنها آمریکا و انگلیس و اسراییل بوده است و سرویس های اطلاعاتی آنها سال هاست به این نتیجه رسیده اند که تنها عاملی که مانع پیشرفت اهداف آنها در بین مسلمین است وجود فلسفه و عرفان و تربیت یافتگان این مکتب نورانی است که وجود حضرت امام خمینی که در هم کوبنده  ی سیطره ده ها ساله ی آنها بر منابع مسلمین است که ایشان  از رشد یافتگان و پیروان و شارحان مکتب عرفانی جناب شیخ اکبر هستند برای آنها کافی است .

بله حق فلسفه و عرفان و معارف شیخ عظیم الشان ماست که چنین افراد کور دل و سیاه دل و وحشی با آن مبارزه کنند که اگر حمایت می کردند فلسفه و عرفان و جناب حضرت شیخ العیاذ بالله متهم می گشتند .

در اینجا مناسب است که بیتی را از لسان حقایق عارق قیومی مولوی زیر لب زمزمه نماییم که :

نوریان مر نوریان را طالب اند       ناریان مر ناریان را جاذبند

از این افراد دور از انسانیت و وحشی که تداعی کننده وحشیاگری ها و توطئه ها ی صدر اسلام و لشکر سفیانی در آخرالزمان اند جز این انتظار نمی رود . آیا توقع است این درنده خوی ها موافق شیخ اکبر باشند ؟

آیا توقع است این کوته فکرها و متحجرین و غارنشین ها حامی شیخ باشند ؟

اگر به قول برخی از آقایان العیاذ بالله معارف شیخ اکبر از بین برنده ی اسلام است پس چرا داعش مخالف آن است ؟ نکند که داعش به فکر اسلام ناب اهل بیت است ؟

مراجعه و اطلاع رسانی نمایید :

وبلاگی پیرامون دستورالعمل هلی عرفانی شیخ اکبر محیی الدین بن عربی

« در محضر شیخ اکبر محیی الدین بن عربی »

ebnearabi2.blog.ir

۵ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۹ شهریور ۹۳ ، ۲۰:۰۶
فانی

                      


جناب ملا سید صالح موسوی خلخالی از استادش مرحوم حکیم جلوه حکایت می کند که او گفته در زمانی که ملای رومی صاحب مثنوی در سر تربت شیخ مشغول ریاضت و استفاضات روحانیه بوده است این شعر را گفته :

اندر جبل صالحه کانی است ز گوهر           زان است که ما غرقه  ی دریای دمشقیم

شرح مناقب  ص61

مضجع شریف و نورانی حضرت شیخ اکبر در دامنه ی جبل قاسیون در محله  ی صالحیه  دمشق قرار دارد . به مطلب تصاویر مرقد شیخ در همین وبلاگ مراجعه شود .

مراجعه و اطلاع رسانی نمایید :

وبلاگی پیرامون دستورالعمل هلی عرفانی شیخ اکبر محیی الدین بن عربی

« در محضر شیخ اکبر محیی الدین بن عربی »

ebnearabi2.blog.ir


۴ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰ ۰۹ شهریور ۹۳ ، ۱۱:۰۲
فانی

جناب ملا صالح موسوی خلخالی مقدمه شرح کتاب مناقب جناب شیخ اکبر را به اثبات تشیع حضرت شیخ اختصاص داده است و می گوید :

« محیی الدین فتوحات را در مکه نوشت و سپس به دمشق آمد و جمعی از روسای مشایخ طریقت نیز مانند شیخ سعد الدین حموی و شیخ عثمان رومی و اوحد الدین کرمانی و جلال الدین محمد رومی صاحب مثنوی در آن اوقات شهر دمشق را مقر اقامت نموده با شیخ کامل جلیس خلوت و انیس وحدت بودند .

کتاب فصوص را که از کتب نفیسه ی اوست در روزگار اقامت در دمشق حسب الأمر حضرت ختمی مرتبت به نظم تالیف در آوردند » .

شرح مناقب محیی الدین ص 16 تا 18

اشخاصی مانند ابن فهد حلّیس و شیخ بهایی و محقق فیض کاشانی و مرحوم مجلسی اول و قاضی نورالله تستری و محدث نیشابوری و غیر از اینها پای مردی در اثبات تشیع وی فشارند .

همان ص 24

۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۹ شهریور ۹۳ ، ۱۰:۵۴
فانی